-
1 napór
сущ.• давка• давление• надавливание• нажатие• нажим• напор• натиск• прессование• прилив• приток• толчок• тяга* * *nap|ór♂, Р. \napóroru напор, натиск;\napór wiatru напор ветра; \napór tłumu натиск толпы
+ nacisk, parcie* * *м, Р naporuнапо́р, на́тискnapór wiatru — напо́р ве́тра
napór tłumu — на́тиск толпы́
Syn:
См. также в других словарях:
napór — m IV, D. napórporu, Ms. napórporze, blm 1. «gwałtowny, silny nacisk, silne parcie, napieranie na coś» Napór tłumu. Napór wiatru, fal. Stary most runął pod naporem pękających lodów. przen. Nie móc sprostać naporowi kłopotów, strapień. Bronić się… … Słownik języka polskiego
przezwyciężyć — dk VIb, przezwyciężyćżę, przezwyciężyćżysz, przezwyciężyćcięż, przezwyciężyćżył, przezwyciężyćżony przezwyciężać ndk I, przezwyciężyćam, przezwyciężyćasz, przezwyciężyćają, przezwyciężyćaj, przezwyciężyćał, przezwyciężyćany «pokonać, zwalczyć,… … Słownik języka polskiego
poryw — m IV, D. u, Ms. porywwie; lm M. y 1. «gwałtowny, nagły ruch, prąd (powietrza); rwąca siła, napór, pęd» Porywy wiatru, burzy, zamieci, huraganu. 2. «nagłe, gwałtowne uczucie, przejęcie się czymś; zapał, uniesienie, popęd» Młodzieńcze porywy.… … Słownik języka polskiego
